Wie was Sergej Prokofiev?

De eerste pianolessen kreeg hij van zijn moeder, en op zijn 9e mocht hij officieus al naar het conservatorium van St. Petersburg. Daar was hij best wel een etterbak voor zowel zijn oudere medestudenten alsook voor zijn docenten.Hij was in goed gezelschap met o.a. Rimsky-Korsakov en Lyadov als docenten, maar zelfs intern was het docentenkorps zwaar verdeeld over de kwaliteiten en het genie van Prokofjev. 

De eerste jaren na zijn afstuderen- de jaren na het uitbreken van de 1917 revolutie- probeerde hij een plek te vinden in de Russische traditie. Dat lukte maar gedeeltelijk. Zijn behoefte om ‘anders’ te zijn primeerden. Die drijfveer en de chaos in zijn land deden hem besluiten dat zijn toekomst in het Westen lag. Daar was de concurrentie evenwel groot zowel als pianist en als componist. Zelfs met de hulp van de legendarische scenarist Sergei Diaghilev liepen zijn balletten en opera’s gemiddeld maar matig. De concurrentie was groot en types als Stravinsky voelden simpelweg beter aan wat de Westerse bourgeoisie wilde. 

Ook na een tweede poging in het Westen besliste hij om terug te keren naar de USSR. Hij was van mening dat zijn kaarten er als Russische modernist beter lagen. Tijdelijk was dat ook zo, maar de cultuurpolitiek van Stalin speelde hem toch flink parten. Hij stierf op 5 maart 1953, dezelfde dag als zijn kwelgeest Stalin.