Een oude LP-hoes opgegraven uit de archieven van de Concertzender. Max Woiski.
Op de hoes een schitterend oude kleurenfoto met de meester himself, omringd door zijn orkestleden. Op de achterkant een onwaarschijnlijk verhaal geschreven door Rud NIemans die in het kort hierop neerkomt:
Op 6 maart 1936 zette Max Woiski als derde-klas passagier van een KNSM-boot uit Paramaribo voet aan Nederlandse wal. Als kind in Suriname had hij al flageolet leren spelen, en hij wilde graag profmuzikant worden in Nederland – geen boekhouder zoals zijn ouders graag hadden gezien. Na wat gigs als gitarist (want dat instrument beheersde hij ook al) is het hem gelukt om als flageoletspeler in allerlei orkestjes deel te nemen. Hij begon enig bekendheid te krijgen in binnen en buitenland. Samen met zijn meisje Alma, die hij uit Suriname over liet komen, trad hij bijvoorbeeld negen maanden op in "Villa d’Este" in Parijs. Terug in Nederland volgden optredens in Den Haag en in Amsterdam, en hij was net aan een engagement in Tuschinsky bezig met zijn eigen Cubaanse orkest begonnen toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Tja. De Nazi’s hoorden liever Arische noten – wat dies moge zijn. Maar Woiski opende juist toen – ongeloofelijk genoeg – zijn eigen tent in de Amstelstraat: "La Cubana", en speelde zelf in de Savoy op het Leidseplein. Helaas gingen de zaken niet goed in La Cubana (für Wehrmacht verboten) – totdat de Amerikaanse pianist Freddie Johnson er kwam spelen. Johnson werd in 1942 geïnterneerd, maar inmiddels was La Cubana en Woiski’s flageoletspel populair genoeg om door te kunnen gaan – zij op een andere lokatie in de Leidsestraat. Merkwaardig genoeg lieten de Duitsers La Cubana heel de oorlog- en bezettingsjaren ongemoeid tot zo’n 4 maanden voor de bevrijding. Toen moest Max Woiski z’n zaak sluiten en onderduiken. Niet voor lang: na de bevrijding heeft hij La Cubana heropend – en Surinaamse muziek beleefde een grote populariteit. Woiski stond in de hitparades met eigen composities als "Piauw Piauw", "Zestien April" en "B.B. met R." (= bruine bonen met rijst). Zijn contributie aan de ontwikkeling van de Nederlandse muzieksmaak is een behoorlijke geweest. Laten we even terug in de tijd gaan en zien waar het allemaal mee is begonnen.
