Na het vervolg van het Tweede strijkkwartet van Ropartz klinkt het omvangrijk Strijkkwartet opus 16 van Albéric Magnard. Magnard was een symfonicus pur sang. Hij wordt ook wel de Franse Bruckner genoemd. In zijn enige strijkkwartet is die kwalificatie ook te horen. In een enthousiaste recensie van Pierre Lalo (inderdaad: de zoon van) werd Magnard’s enige kwartet verkozen boven dat van Ravel uit hetzelfde jaar! Indrukwekkend is de Chant funèbre, het derde deel, en briljant en complex tegelijk de finale (Danses: vive, populaire) met een aaneenschakeling van overwegend gestileerde en gesuggereerde dansen.
Joseph-Guy Ropartz (1864-1955) – Strijkkwartet no.2, in d-kl.t. (1911/12)
(3) Très lent, (4) Animé
Uitvoerenden: Stanislas Quartet
CD: Timpani
Albéric Magnard (1865-1914) – Strijkkwartet in e-kl.t., opus 16 (1903)
(1) Sonate, (2) Sérénade, (3) Chant funèbre, (4) Danses
Uitvoerenden: Quatuor Ysaÿe
CD: Ysaÿe Records
