Componist: Bill Fontana
Soundig arts / Art space III. De tijdgebaseerde kunst van Bill Fontana.
1/ SONIC DREAMSCAPES – MIAMI BEACH 2018 door Bill Fontana. 19:23. (fragment)
Dit is een denkbeeldig landschap gemaakt van omgevingsgeluiden en de beelden die ze oproepen. De aanwezigheid van dit geluidssculptuur is bedoeld om een ruimte van fantasie te creëren uit de verborgen geluidslandschappen van Miami Beach. Sonic Dreamscapes luistert naar en kijkt naar de kust van Miami Beach. Het is een artistiek antwoord op de problemen van de stijgende zeespiegel. Het dompelt Soundscape Park onder in diepe onderwatergeluiden terwijl het de interacties van dynamische kustgolven met licht projecteert. Het is een meeslepende sonische en visuele meditatie die is ontworpen om de zee rond Miami Beach een gepassioneerde stem te geven die een nieuw bewustzijn wekt van het fundamentele belang van de problemen van klimaatverandering en de stijgende zeespiegel.
2/ HARMONIC BRIDGE – TATE MODERN – 2006 door Bill Fontana. 25:01. (fragment)
Dit geluidssculptuur zal de muzikaliteit van geluiden die verborgen zitten in de structuur van de London Millennium Foot Bridge onderzoeken. Deze brug leeft van trillingen die worden veroorzaakt door de reacties van de brug op de collectieve energie van voetstappen, belasting en wind. Deze sonische wereld is onhoorbaar voor het oor wanneer men over deze brug loopt. Het zal worden onthuld door het gebruik van de accelerometers (trillingssensoren) die luisteren naar de innerlijke dynamische bewegingen van de brug. Harmonic Bridge zal worden gerealiseerd door een netwerk van live accelerometers op verschillende delen van de brug te installeren om het verborgen muzikale leven in realtime akoestisch in kaart te brengen. De live sonische mapping zal worden vertaald in een akoestische sculptuur door geluiden van dit luisternetwerk zorgvuldig weer te geven in een ruimtelijke matrix van luidsprekers. Dit beeldhouwwerk zal niet alleen de natuurlijke akoestische bewegingen van de brug weergeven, maar zal de aanwezigheid van deze live sonische gegevens afstemmen op de kenmerken en architectuur van de twee ruimtes waarin het werk wordt gepresenteerd: de Turbine Hall van de Tate Modern en de Main Concourse van Southwark Station van de London Underground. Th
3/ DESERT SOUNDINGS – The Gallery, Emirates Palace 2014 door Bill Fontana. 22:17. (fragment)
Abu Dhabi Festival 2014.
Deze multichannel video- en geluidsinstallatie onderzocht de verborgen stem van de woestijnen in de VAE. Groepen accelerometers werden begraven in de zandduinen en onthulden dat de woestijn heimelijk klinkt als de zee.
Bill Fontana:
“Ik begon mijn carrière als componist. Wat me echt begon te interesseren, was niet zozeer de muziek die ik kon schrijven, maar de gemoedstoestanden die ik zou ervaren als ik me muzikaal genoeg voelde om te componeren. In die momenten, toen ik muzikaal werd, werden alle geluiden om me heen ook muzikaal.
Ik heb de afgelopen 50 jaar gewerkt aan het creëren van installaties die geluid gebruiken als een sculpturaal medium om te interacteren met en onze percepties van visuele en architecturale omgevingen te transformeren. Deze zijn geïnstalleerd in openbare ruimtes en musea over de hele wereld, waaronder San Francisco, New York, Rome, Parijs, Londen, Chicago, Wenen, Berlijn, Venetië, Sydney, Tokio, Barcelona, Linz, Manchester, Istanbul en Abu Dhabi.
Mijn geluidssculpturen gebruiken de menselijke en/of natuurlijke omgeving als een levende bron van muzikale informatie. Ik ga ervan uit dat er op elk willekeurig moment iets betekenisvols te horen is en dat muziek, in de zin van coherente geluidspatronen, een proces is dat constant gaande is. Mijn methodologie is om netwerken van gelijktijdige luisterpunten te creëren die akoestische gegevens in realtime doorgeven aan een gemeenschappelijke luisterzone (sculptuurlocatie). Sinds 1976 noem ik deze werken geluidssculpturen.
Ik heb een groot aantal werken geproduceerd die het idee verkennen om live luisternetwerken te creëren. Deze gebruiken allemaal een hybride mix van transmissietechnologieën die meerdere geluidsophaalpunten verbinden met een centraal ontvangstpunt. Wat in dit proces van belang is, zijn de conceptuele links die de relaties bepalen tussen de geselecteerde luisterpunten en de locatiespecifieke kwaliteiten van het ontvangstpunt (sculptuurlocatie). Enkele conceptuele strategieën zijn akoestisch geheugen, de totale transformatie van het zichtbare (netvlies) door het onzichtbare (geluid), horen zover men kan zien, de relatie tussen de snelheid van geluid en de snelheid van licht en de deconstructie van onze perceptie van tijd.
Vanaf eind jaren negentig tot nu hebben mijn projecten hybride luistertechnologieën van akoestische microfoons, onderwatersensoren (hydrofoons) en structurele/materiële sensoren (accelerometers) onderzocht. Enkele van mijn meest recente werken noem ik Acoustical Visions en zijn verkenningen van het beeld dat een geluid maakt en het geluid dat een beeld maakt.”
Meer informatie over deze werken vindt u op:
https://www.resoundings.org/
Bill Fontana wordt vertegenwoordigd door:
Southern and Partners