#522. Morosofie, oftewel dwaalleer, deel 2.
Morosofie, oftewel dwaalleer, is het (vaak obsessief) aanhangen van waanwetenschappelijke theorieën. Een ‘waangeleerde’ heet ook wel morosoof. Soms is het niet altijd even helder wanneer een theorie morosofisch is en wanneer niet. Een voorbeeld is de leer van Erich von Däniken over het feit dat onze beschaving van ruimtewezens komt. Hij wordt door velen als morosoof gezien, maar door anderen als serieus wetenschapper. En vlak ook Harry Mulisch niet uit met zijn ‘De compositie van de wereld’. Bedenker van de term is Matthijs van Boxsel die zijn leven gewijd heeft aan het encyclopedisch in kaart brengen van de Domheid waarvan de Morosofie een belangrijke hoofdstroming vormt.
Dit programma bestaat voor een gedeelte uit live opnames van het ‘morosofische’ festival dat lang geleden in WORM / Rotterdam plaatsvond. Dat festival bestond uit lezingen van onder andere van Boxsel en Moeliker, er waren morosofen uitgenodigd om hun kwestie voor het voetlicht te tonen -de meesten ontkenden trouwens dat ze morosofen waren -of wisten het niet. Er was een morosofische filmavond geprogrammeerd door de morosofische cineasten Mels van Zutphen en Sander Blom, er werden aretiesten uit binnen en buitenland uitgenodigd om Morosofische projecten te verzinnen en uit te voeren, en last but not least, we legden alles vast en interviewden een aantal deelnemers van het festival. Dit alles heeft zijn neerslag gekregen in de nu volgende dprogramma’s. We hebben gepoogd een impressie te geven van een gebeuren dat tegelijkertijd de Morosofie beschreef, uitlachte, bewonderde en wàs. Dus wat nu volgt zijn interviews, live-optredens, compositie-opdrachten, soundscapes en muziek in de meest morosofische bibelebonse zin van het woord.
U hoort/krijgt te horen;
– Jody.org – met de op hol geslagen computerstem/theorieën/speeches.
– Michiel Pijpe, tevens leraar voor moeilijk opvoedbare kinderen, wist met zijn performance van mime en stemgeluid het publiek mee te trekken in de wereld van schizofrenie en morosofie.
- DCC Rammelzee; beeldend kunstenaar en hiphopper, uitvinder van het begrip ‘Futurist Ghotic’ en zanger van zijn eigen hiphopband.
- Rutger Zuyderveldt (oftewel Machinefabriek) en Lukas Simonis maakten het intro nummer; Stuffdust
– Dion & The Wonder chords; bezorgden ons het morosofische orgelspel dat het programma lardeert.
– Feedback, Religie of wetenschap? – een kort statement door Lukas Simonis.
Danny o’Really & the Amps of Love; laten u kennis maken met de religieuze conceptie van de feedback, voorafgegaan door een kort interview met Master O Really himself.
– Jack Jack en de Wandelende Feedback geven een lezing met blokgolven en vertegenwoordigen meer de poetische/wetenschappelijke richting binnen het feedback gebeuren.
– Hotel Modern speelt een morosofische aflevering van ‘De commissaris en Derksen’ genaamd; de enigen
– Willem Hietbrink legt uit hoe de Nederlandse taal de oorsprong van alle taal is.
– Sound Design & bijhorende uitleg door Bart Plantenga alias Wreck this mess v/s B/art
– Harald Zack Ziegler speelt waldhoorn en weerlegt een aantal Stockhausiaanse Morosofische principes.
– Mai Marie en Soul Is You leggen uit hoe zit met de morosofische perceptie binnen het dierenrijk.
– Hans Visser met The Morosic Fertilizers en zijn Ode aan Dille.
– Cees Moeliker wordt geinterviewd naar aanleiding van zijn lezing over Homosexuele Necrofilie bij stadseenden.
– Extra Muziek bij het laatste deel; David Greenberger & The Shaking Ray Llevis met het nummer Crackpot, Dagboek met ‘Aaaaaavalon’ en ’Lentegedicht’.
– Matthijs van Boxsel leent zijn stem voor verschillende doeleinden, maar bovenal probeert hij uit te leggen dat domheid zijn eigen morosofische oplossing is voor de wereldproblematiek.
