Componisten/uitvoerenden: Gunther Schuller | John Zorn | Willem Breuker
In het Rotterdamse poppodium Dodorama werd fantastische muziek gemaakt. Wij waren er destijds bij en diepen het nu voor u op.
Bij ‘geïmproviseerde muziek’ denken we aan de Amsterdamse wereld rond Willem Breuker, of aan Amerikaanse helden als John Zorn en Gunther Schuller. Toch kwamen er meer muzikanten op het idee om de geest van de moderne jazz te combineren met het idioom van modern klassiek. En wat meer is: zij deden dat vaak weer heel anders dan hun Amsterdamse of New Yorkse geestverwanten.
Zo bloeide er in Rotterdam, in de jaren tachtig en negentig, ook iets moois. Musici als trompettist Frans Friedrichs en pianist Gerard van Dongen schiepen een stijl waarin elektronica de kaders bepaalde, terwijl live spelende musici voor inhoud zorgden. Deze muziek werd vaak gespeeld in Dodorama, een podium voor experimentele muziek onder de rook van museum Boijmans van Beuningen.
Bij Gerard van Dongen bepaalt elektronica zelfs letterlijk de gang van zaken: een computerprogramma vertelt de musici wanneer ze moeten improviseren en wanneer ze weer moeten ophouden. En dat anno 1997!
Bij Friedrichs laten de musici zich niet door een computer op de kop zitten. Wel is het daar de elektronische geluidsband die continu doorloopt. Het roept existentiële vragen op: zijn de musici wel zo noodzakelijk bij dit stuk, zoals ze dat in de jazz zijn? Of zijn ze meer decoratie, die bij gratie van de componist en zijn ingeblikte muziek ook wat mag spelen? Het noopt de musici om flink van zich te doen spreken, wat ze dan ook met liefde doen.
