Afgelopen zaterdag overleed de Amerikaanse componist en pianist Frederic Rzewski op 83-jarige leeftijd. Tijd dus voor een In memoriam.
Rzewski werd bekend als virtuoze pianist van modern repertoire, in het bijzonder het werk van Stockhausen. In de jaren zeventig werd hij ook bekend om zijn eigen composities: een mengsel van negentiende-eeuwse romantiek, minimal music en een vleugje modernisme, allemaal onder een laagje van virtuoze pianotechniek. Rzewski was communist; het volk moest zijn muziek begrijpen. Maar tegelijk wilde hij geen afstand doen van de avant-garde waarmee hij groot geworden was.
In deze uitzending gaan we terug naar November Music 2012. In het centrum van Den Bosch werd drie uur lang muziek van Rzewski gespeeld. We horen zijn radicale werken uit begin jaren zeventig, maar ook anti-oorlogsmuziek uit de tijd van George W Bush. Tot slot horen we de meester zelf, met een selectie van minder bekende delen uit zijn eigen werk. Eén van die werken is een in memoriam voor Elliott Carter, zes dagen eerder op hoge leeftijd gestorven. Passender kan het al niet.
1. Coming together
2. Attica
3. The Road (Mile 61: Stop the war!)
4. War songs
5. The Road (Mile 39: A friendly dispute)
6. The Road (Mile 47: A walk in the woods)
7. The Road (Mile 48: Why?)
8. The Road (Mile 51: Notes from the underground)
9. Nano sonata #28: It can be done
10. from Greaves
11. A mensch (in memory of Elliott Carter)
