Verloren componist

Pierre Kemp (1886-1967) zei in 1961 onomwonden: “Het liefste was ik componist geworden.” Hoewel liefde voor klassieke muziek destijds iedereen met de paplepel werd ingegoten, was hij wel bovengemiddeld met muziek bezig. Kemps gedichten puilen uit van de muziekverwijzingen, en voor de oorlog al had hij een collectie van 900 platen.

Op dit concert worden de gedichten van Kemp gecombineerd met romantische, impressionistische en neoklassieke muziek uit Frankrijk, veelal van het rustige type. Een bijzondere plek is er voor de liederen van Hendrik Andriessen, de Frans georiënteerde Nederlander met wie Kemp correspondeerde. Uit die brieven weten we een hoop over zijn muziekvoorkeuren.

Tussen alle gesproken poëzie en klassieke composities door is er ook ruimte voor nieuw werk. De Amerikaans-Nederlandse componiste Elizabeth Gaskill werd gestrikt om een paar van Kemps teksten te toonzetten.