De grote vibrafoonheld van Nederland bezoekt het BIMHuis. Dan komen wij ook wel luisteren.
Zeg vibrafoon en je zegt – in Nederland – al gauw Ben Gerritsen. Het xylofoon-achtige instrument met draaiende ongelijke schijven die voor het typerende zwemmende geluid zorgen maakte een tijdje opgang in de jazz maar verdween bijna even snel als het opgekomen was. Zonde, vond Ben Gerritsen. Vanaf de jaren tachtig daagde hij de tijdgeest uit en liet hij de vibrafoon horen aan iedereen die hem maar horen wil.
In dit concert zijn alle composities van Gerritsen. Zijn muzikale smaak blijkt vooral te liggen in de hoogtijdagen van zijn instrument: de jaren vijftig. De muziek valt voor een groot deel onder hardbop en cooljazz. Natuurlijk zorgt Ben ervoor dat hij met zijn eigen instrument kan schitteren, maar hoofdzaak is dat niet. Saxofonist Leo van Oostrom zorgt wel dat de focus tijdens zijn solo’s op hem ligt, en ook pianist Willem Kühne hoeft zich beslist niet tot akkoorden te beperken. Zo is dit een levendig concert met een gevarieerde klankkleur, waarin de vibrafonist achter de schermen de leiding neemt maar op het podium keurig één van de jongens is.
