Oorlog genoeg in de wereld, maar Ben Allison brengt de vrede bij de mensen.
‘De wereld staat in brand.’ Een constatering die je vandaag vaak hoort, maar die helaas van alle tijden lijkt. In 2003, het jaar van deze North Sea Jazz, woedde de Irakoorlog. Hebt u die tijd meegemaakt, dan bent u vast alle onrust en protesten nog niet vergeten. Niemand kon er ook maar in enige mate omheen.
De Amerikaanse bassist Ben Allison spreekt zich in zijn nummers niet tegen de oorlog uit. Veeleer lezen we een boodschap van wereldvrede, van interesse in alle culturen van de wereld. Van Azië (‘Mantra’) naar Amerika (‘Peace pipe’) en Afrika (‘Guinea’) en weer terug (‘Goin’ back’). Over Afrika gesproken: dit continent is ook in de band vertegenwoordigd. Voor dit optreden engageerde Allison de Malinese koraspeler Balla Tounkara. De helder tintelende boogharp uit West-Afrika contrasteert met de klank van Allisons bas en de rest van het vertrouwde jazzinstrumentarium.
