Genre: Vocaal (jazz)
Componisten/uitvoerenden: Cole Porter | Erroll Garner | Gus Kahn | Johnny Mandel | Nacio Herb Brown | Ralph Rainger | Richard Whiting
Opnametechniek: Sem de Jongh
Ouderwetse songs zijn de kern van het jazzrepertoire. En nu Tin Pan Alley niet meer bestaat, schrijven muzikanten ze soms zelf.
Peter Cincotti is net één dag twintig als hij zijn opwachting maakt op North Sea Jazz. De vroegrijpe Amerikaan brengt dat jaar net zijn debuutplaat uit en heeft drie jaar daarvoor al in Montreux gestaan. Al van heel jongs af aan speelde hij piano, en als iedereen van zijn generatie groeide hij op met allerlei soorten pop. Zingen en zichzelf begeleiden aan de piano werd al heel gauw Cincotti’s tweede natuur.
In dit concert horen we de begaafde charmezanger (want anno 2003 was hij dat toch wel) in een keur aan eigen liedjes en klassiekers uit film en Tin Pan Alley. U en ik kennen die klassiekers natuurlijk, dus we weten wel wat hij zelf heeft geschreven. Maar los daarvan, horen we verschil tussen zijn eigen composities en die van de getrainde meesterhanden van weleer?
